7 stycznia w centrum uwagi tych, którzy cenią indywidualność, znajduje się dziwaczne święto – Dzień Dziwaka.
Wydarzenie, założone przez Philipa Zimbardo, profesora psychologii społecznej na Uniwersytecie Stanforda, rozpoczęło się jako eksperyment mający na celu zbadanie zachowań społecznych. Zimbardo po raz pierwszy na uniwersytecie zorganizował Dzień Dziwaka, zachęcając studentów do noszenia dziwacznych strojów i absurdalnych zachowań. Co ciekawe, do zabawy włączył się sam profesor, całkowicie zanurzając się w duchu dnia.
Ale co dokładnie sprawia, że ktoś jest „dziwakiem”? Według Słownika języka polskiego dziwakiem, „dziwakiem”, jest ktoś o nietypowych gustach i niekonwencjonalnych zachowaniach.
Chociaż Dzień Dziwaka obchodzony jest 7 stycznia, nie jest to jedyny dzień poświęcony ekscentryczności. Podobne wydarzenia, takie jak Dzień Cudownych Dziwaków (9 września) i Narodowy Dzień Dziwaków (obchodzony w różnych terminach, np. 28 lipca i 23 listopada), również honorują to, co wyjątkowe i dziwaczne.
W świecie, który często ceni konformizm, Dzień Dziwaka przypomina o świętowaniu dziwacznych, niecodziennych i cudownie dziwnych stron naszej natury.
