Szacowany czas czytania: 2 protokół
Według dobrze znanej historii z Ewangelii Mateusza około 2000 lat temu Gwiazda Betlejemska zaprowadziła Mędrców, Trzech Króli, czyli Trzech Mędrców, do Jerozolimy. Ale kim oni byli?
Ewangelia Mateusza (2:1-12) mówi o Mędrcach, czyli mędrcach, którzy podążali za gwiazdą ze Wschodu do Betlejem w poszukiwaniu nowonarodzonego króla. Tam odnaleźli Marię i Dzieciątko Jezus i ofiarowali mu złoto, kadzidło i mirrę. Jako poganie, którzy uznali boskość Chrystusa, Mędrcy przypisują sobie zasadniczą rolę w Objawieniu Pańskim, objawieniu się Boga światu.
W średniowieczu większość ludzi wierzyła, że Trzej Królowie symbolizują trzy epoki człowieka. Zgodnie z Ewangelią Mateusza, Mędrcy przybyli ze Wschodu, aby być Persami.
Jednak późniejsi komentatorzy zaproponowali, że reprezentują one trzy znane kontynenty: Europę, Azję i Afrykę. Z szerokiego asortymentu imion sugerowanych dla Mędrców ostatecznie zwyciężyły te, które ostatecznie zwyciężyły: Gaspar (lub Caspar), Melchior i Balthasar. Jednak nazwy, podobnie jak ziemie pochodzenia, nigdy nie były konsekwentnie przypisywane konkretnemu królowi.
Św. Mateusz określa Trzech Króli mianem Mędrców, jednak później ich imiona zaczęto wiązać z takimi terminami jak mędrcy, astrolodzy i tłumacze wróżb.
Choć z pewnością nie byli królami, z pewnością byli to ludzie wykształceni i bogaci. Występują regularnie w tradycyjnych relacjach z obchodów Bożego Narodzenia i stanowią ważną część tradycji chrześcijańskiej.
Wizytę Trzech Króli upamiętnia się w większości zachodnich kościołów chrześcijańskich obchodami Trzech Króli 6 stycznia, które są również świętem trzech świętych. Prawosławni świętują wizytę Trzech Króli 25 grudnia.
