1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. Ten dzień wielu osobom kojarzy się ze świecą, grobem bliskiej osoby, cmentarzem, bukietem kwiatów, modlitwą i pamięcią o tych, którzy nas poprzedzili w drodze do wieczności.
W Polsce Dzień Wszystkich Świętych obchodzony jest co roku. W tym dniu Polacy udają się z rodzinami na cmentarz i odwiedzają groby swoich bliskich, przyjaciół, rodziców i bliskich. Składają kwiaty i zapalają „płomień nadziei”, wierząc, że już cieszą się chwałą w domu Ojca Niebieskiego. Kościół w tym dniu oddaje cześć wszystkim, którzy weszli już do chwały niebieskiej i wskazuje wiernym pielgrzymom jeszcze na ziemi drogę, która ma ich doprowadzić do świętości.
Obecnie na grobach i cmentarzach palą się znicze i znicze jako symbol pamięci o zmarłych. Polacy składają także ofiary zwane „wypominkami”. Praktyka ta polega na zapisywaniu imion zmarłych na wcześniej przygotowanych kartkach papieru i proszeniu, aby cały Kościół się za nich modlił. Polacy odwiedzają nie tylko groby znanych im osób, ale także wszystkie groby np. Nieznanych Żołnierzy i masowe groby ofiar.
Ogólnie rzecz biorąc, Dzień Wszystkich Świętych jest chrześcijańską uroczystością obchodzoną na cześć wszystkich świętych Kościoła, niezależnie od tego, czy są oni znani, czy nie. Dzień Wszystkich Świętych obchodzony jest w Kościele katolickim od IX wieku. Został wyznaczony 1 listopada przez papieża Grzegorza IV.
Dzień po Wszystkich Świętych (2 listopada) obchodzony jest jako dzień pamięci o zmarłych (Dzień Zaduszny).
