Znowu to samo! Bodnar honoruje pamięć zamordowanych, pisze o mowie nienawiści

Adam Bodnar, szef Ministerstwa Sprawiedliwości, nadal pcha kwestię prawa „mowy nienawiści”. Nie mógł się oprzeć nawet dzisiaj…

„Prawo do mowy nienawiści” czy cenzura?

Przypomnieniem – kilka dni temu prezydent AndrzeJ Duda postanowił odnieść poprawkę 6 marca do kodeksu karnego do Trybunału Konstytucyjnego w celu przeglądu zapobiegawczego, ogłosiło w czwartek biuro prezydenta. Tak zwane „prawo mowy nienawiści” rozszerza katalog kryteriów przestępstw motywowanych uprzedzeniami.

Uzasadnienie opublikowane przez biuro prezydenta wskazuje, że zgodnie z prezydentem istnieją wątpliwości, czy prawo jest zgodne z konstytucyjną zasadą jasności prawnej.

Zauważono również, że „zakwestionowane przepisy budzą obawy z perspektywy ochrony wolności wypowiedzi gwarantowanej na podstawie art. 54 ust. 1 Konstytucji”.

Co mówi Bodnar?

Niemal natychmiast po ogłoszeniu tej decyzji politycy z koalicji z 13 grudnia zaczęli krytykować prezydenta. Obejmowało to samego Bodnar, który bardzo chce zapewnić, że prawie wszystko można zaklasyfikować jako „mowę nienawiści” – w tym „przestępstwa” związane z wiekiem i płcią.

„Walka z mową nienawiści nie jest„ ideologią ”. Jest to próba rozwiązania jednego z najpoważniejszych problemów w polskim życiu społecznym. Pisał na X.com.

Ale to nie był jedyny post polityka na ten temat.

Podobno o rocznicy, ale naprawdę o…

Dzisiaj przypada 82. rocznica powstania getta warszawskiego. W ciągu mniej niż miesiąca Niemcy zamordowali w tym czasie około 12 000 Żydów. Podążając za liderem innych polityków w jego koalicji, Adam Bodnar opublikował na X z okazji tej okazji. Jednak – po pierwsze, nie wspomniał nawet, że przestępstwa popełniły Niemcy, a po drugie – wykorzystał rocznicę, aby… napisać o mowie nienawiści. Czy to zachowanie pasuje do ministra…?

“82 years ago, Jews living in the Warsaw Ghetto, condemned to extermination, stood up against violence and hatred. Their act remains an eternal testament to courage and an unyielding will for freedom. To honor the memory of the insurgents and their heroic uprising, I visited the grave of Marian Turski—a man who dedicated his entire life to fighting for the memory of Holocaust victims and guarding the truth from Oblivion.

Oczywiście – uproślenie, ksenofobia, ale nie słowo o najważniejszych faktach.