Archeolodzy odkrywają historyczną rezydencję i tajemniczą maskę w starożytnym libijskim mieście Ptolemais, co inicjuje wznowienie badań.
Podczas wykopalisk w czerwcu 2024 roku polscy archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego odsłonili część zespołu mieszkalnego w starożytnym mieście Ptolemais, położonym na libijskim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Rezydencja, datowana na koniec II lub początek III wieku n.e., posiadała wyrafinowany system zbierania wody deszczowej, w tym impluvium, które kierowało wodę do podziemnych cystern.
Jednym z najbardziej intrygujących znalezisk była ludzka twarz wyrzeźbiona w zaprawie hydraulicznej w cysternie. Ze względu na brak możliwych do zidentyfikowania cech pochodzenie maski pozostaje niejasne, co rodzi różnorodne interpretacje. Archeolodzy zauważają podobieństwa do rzeźb w libijskich sanktuariach, co sugeruje możliwe lokalne wpływy lub powiązania.
W grudniu 2024 r. naukowcy rozpoczęli wieloletnie, nieinwazyjne badania akropolu Ptolemais, położonego 285 metrów nad poziomem morza. Na obszarze ufortyfikowanym o powierzchni 11 hektarów znajdowały się niegdyś systemy wodociągowe, teatr i prawdopodobnie budynki mieszkalne lub sakralne. Zaawansowane mapowanie i modelowanie 3D pomagają planować przyszłe badania mające na celu odkrycie tajemnic akropolu.
Dzięki ciągłym wysiłkom archeologicznym badacze dążą do lepszego zrozumienia funkcji budowli na akropolu i odkrycia wglądu w życie w starożytnym Ptolemais.